EGEMENLİK MİLLETİNDİR!


EGEMENLİK
KAYITSIZ ŞARTSIZ MİLLETİNDİR
MENGÜ SİTE :
BİZİM KÜREMİZ

Alternatif küreselleşme hareketleri içinde, yüksek başarı şansının, sadece en örgütlü olanlarda ve sarsılmaz bir amaç birliği doğrultusunda hareket edenlerde olduğunu gördüm.

Çevrecileri, yoksulları işsizleri, işçileri ve bütün barışçıları ellerim patlayıncaya kadar alkışlıyorum. Ancak ben bütün enerjimi, bilincimi, zamanımı ve çalışmamı artık bir başka alternatif küreselleşme hareketinde odakladım:

ANADOLU-
İDİL-URAL-
ALTAY KÜRESELLEŞMESİ

ANADOLU-İDİL-URAL-ALTAY KÜRESİ

Büyük Kafile'ye katılmak için, kim var diye düşünme!   "

"Ben varım" deyip "HAREKET"E GEÇ! ve SİVİL İNİSİYATİFİN
bir parçası ol;

Çünkü;
EĞER İSTERSEN KENDİ KÜRENDE ve KENDİ DÜNYA DÜZENİNDE 
YAŞAYABİLİRSİN!

 

     www.globalidilaltay.com

Not: Resim ve haritalar, facebook sosyal paylaşım ortamından buraya aktarılmıştır.

Üyelik Girişi

İRANLILIK YALANI - YÜCEL TANAY

İRANLILIK  YALANI    -    YÜCEL TANAY

Sözde İslam Cumhuriyetti İranda, İranlılık kimliğinin çökmesiyle yükselen kimlik, Güney Azerbaycan’daki Türk kimliğidir.  Fars merkezli ve Şii-Caferi üzerine inşa edilmiş İranlılık kimliği krizi en çok Güney Azerbaycan’da gözükmektedir.
 
İran tarihinde Türkler, özellikle Azerbaycan Türkleri, her zaman belirleyici rol oynamışlardır. 1925’ten önce İran uzun süre Türk hanedanları tarafından yönetilmiştir. 1925’ten sonra İran’da iktidar Türklerin elinden çıksa da her zaman belirleyici konumlarını korumuşlardır.  Çünkü Azerbaycanlıların İran'ın nüfus denklemi içerisinde çoğunluğa sahip olması ve siyasi olaylara karşı hassas ve açık olması nedeni ile İran siyasal hareketliliği içerisinde ya öncü rolü oynamışlar ya da hareket içerisinde belirleyici işlev görmüşlerdir.
 
 Azerbaycanlılar hem 1906 Meşrutiyet Devrimi’nde hem de 1979 İran İslam Devrimi’nde temel, esas ve belirleyici rol oynamışlardır. İran'da ‘ Tebriz istemezse hiç bir değişim olmaz’ ifadesi bu tarihi gerçekliğin göstergesidir.  Türkler uzun süre İran iktidarına ve devlet yapısına egemen olsalar da Farsları ve diğer etnik grupları dışlayan ve Türk kimliğine dayalı bir devlet kurmamışlardır.İran’da uzun süre iktidarda olan Türk hanedanları  Fars dilini devlet yazışmalarında kullanmaları, Türkçeyi kurdukları devletin resmi dili yapmamaları İran’ın Türkleşmesini önlemiştir. 
 
Aslında İran’ın bunca Türk akın ve göçlerine rağmen Farslığını korumasında Caferiliğin milli bir İran Fars mezhebi olmasının katkısı büyüktür. Nasıl ki Yahudilik: İbranilerin milli bir dini olarak kalıp Yahudi kimliğini korumuşsa; Caferilikte bu rolü Farsların milli mezhebi olarak Fars kimliğini koruyan bir tutkal olarak üstlenmiştir.1924’ten günümüze kadar İran’da “rejimi ne olursa olsun” Fars merkezli İranlılık olgusundan vazgeçmemiştir. Çünkü 1924'ten sonra İran'da ulus-devlet projesi Fars merkezli bir İranlılık olgusu çerçevesinde oluşturulmuştu.
 
Fars Merkezli İranlılık düşüncesi hem Pehlevi (1924–1979) Hem Sözde İran İslam cumhuriyeti yanlıları tarafından (1979-  ) devam etmiştir. Pehlevi Hanedanının (1924–1979)  Fars merkezli İranlılık kimlik anlayışı Şia’yı dışlayan ve eski İran'ı hedef alan bir ulus-devlet projesiydi. İslami dışlayan, Fars milliyetçiliğini esas alan Pehleviler’in çökmesi ile ‘eski İran'ı hedef alan’, ‘İslam'ı dışlayan’ ve ‘Batıcı’ Fars milliyetçiliği de iflas etmiştir.
 
1979’da İranda sözde İslam cumhuriyetinin kurulmasıyla İslam tarihini hedef alan’ ‘Batı’yı dışlayan’ ve ‘Şia’yı’ esas alan yeni bir Fars merkezli İranlılık kimliği olgusunu ortaya koymuştur.  İran aslında hiçbir zaman İslam cumhuriyeti olamamış, İslam cumhuriyeti sadece resmi adıdır, Özünde Şialığı, Fars milliyetçiliğini barındıran bir cumhuriyettir.İslam cumhuriyeti naralarıyla Müslümanları kandırmaya çalışan İran,  Karabağ’da, Şuşa’da, Hocali’de, Müslüman kadınların ırzına geçen, Çocukları öldüren Hıristiyan Ermenistan’ın en yakın dostu ve mütefiğidir. 
 
İran kendini İslam cumhuriyeti diye adlandırsa da Azerbaycan’dan algıladığı tehditler nedeniyle Ermenistan’a her zaman destek vermesinin en önemli delili Karabağ savaşıdır, Karabağ Savaşında İran’ın arabuluculuk yapması Azerbaycan açısından adeta felaketle sonuçlanmıştır. 1992 Şubatı’nın sonlarında Tahran’da bir araya gelen Azerbaycan ve Ermenistan devlet başkanları, İran Cumhurbaşkanı Rafsancani’nin de katılımıyla ateşkes anlaşması imzalamışlardır.
 
Daha anlaşmanın mürekkebi kurumadan Dağlık Karabağ’da Azerbaycanlıların yaşadığı en büyük yerleşim birimlerinden biri olan Hocalı kasabası kuşatma altına alınarak, nüfusunun önemli bir kısmı imha edilmiştir.  Rus destekli Ermeni Ordusunun Hocalı işgalini 9 Mayıs’ta Şuşa, 17 Mayıs’ta ise Laçin’in işgalleri izlemiştir. İran’ın bu tutumu başta Güney Azerbaycan’da yaşayan Türkler olmak üzere İran halkını etkilemiş ve İran’ın Ermenistan yanlısı tutumu protesto edilmiştir.
 
 
 
 

ایرانی بودن دروغ فارس هاست

شکست هویت در ایران به اصطلاح جمهوری اسلامی، هویت ترکی آذربایجانیهای ایران رو به افزایش است. بحران هویتی حکومت فارس محور و شیعه اثنی عشره (مصطلح به شیعه فارسی ) در ايران بخصوص در آذربایجان جنوبی مشاهده می شود. ترک های آذربایجان در ايران قبل از 1925 همواره حاکمیت در قرنهای متمادی را در دست داشته اند.اما بعد از 1925 هر چند اقتدار از دست ترکها خارج شد ولی بدلیل سنگینی کفه ترازوی جمعیتی ترکها نسبت به سایر قومها, حساس بودن و فعال بودن در عرصه های سیاسی و اقتصادی باز نقش رهبر و یا حداقل نقش تعیین کننده در رویدادهای سیاسی و حاکمیتی ایران داشته اند.آزربایجانیها هم در1906 دوران مشروطیت و هم در 1979 دوران انقلاب نقش محوری, اساسی و برجسته ای را ایفا کرده کرده اند. طوری که در ایران جملۀ " تبریز نخواهد هیچ تغییری در ایران رخ نخواهد داد" نشانگر واقعیت تاریخ هست. ترکها با وجود اینکه به مدت زمان مدیدی در اقتدار بوده و تاثیرات گسترده ای نسبت به قوم فارس در حکومت داشته اند و ولی حکومتی بر اساس هویت ترکها بنا نکرده اند !!! حاکمان ترک گذشته ایران گرچه حاکمیت دستشان بوده ولی زبان فارسی را زبان رسمی کرده و با این کار به ترک کردن ایران اهمیت نداده اند. در اصل با وجود حاکم بودن و اکثریت داشتن ترکها مذهب اثنی عشره بعنوان مذهب رسمی ایران در حفظ کردن زبان فارسی نقش مخمی را ایفا کرده است. همانطور که یهودیت, بعنوان دین رسمی هویت عبرانیها را محافظت کرده, هویت شیعه اثنی عشره نیز بعنوان مذهب رسمی فارسها, در حفظ هویت فارسها تاثیر فراوانی داشته است.از 1924 تا به امروز,حکومت هر چه بوده, از مرکزیت هویت فارسی بعنوان یک اگو و بصورت کلیشه ای دفاع نموده. چونکه بعد از 1924 , پروژه دولت ملی گرای فارس و پان ایرانیست در ایران بصورت الگو تعیین شده بود. تفکر فارس محور و پان ایرانیستی هم در دوران پهلوی ( 1924-1979 ) و هم از طرف طرفداران جمهوری به اصطلاح اسلامی !! ادامه پیدا کرده است. خاندان پهلوی ( 1924-1979 ) یک پروژه حکومتی فارس محور و ناسازگار با شیعه کنونی با گرایشات باستانی بود. با رو به زوال رفتن این حکومت, باستان گرایی و فارس محوری و غربگرایی نیز ورشکست شد.در 1979 , پروژه جمهوری به اصطلاح اسلامی !!, بر اساس تاریخ اسلام, ضد غرب, با اساس گرفتن شیعه گری باز یک حکومت جدید با الگوی فارس محور و پان ایرانیستی را به شکل جدیدی به میدان گذاشتخ شد. ایران ولی در اصل هیچ زمانی جمهوری اسلامی نبودهو فقط بعنوان نام رسمی استفاده شده, در باطن جمهوری احیاگر و حافظ شیعه گری و هویت فارسی است. همین ایران با شعارهای جمهوری اسلامی که سعی در فریب دادن کشورهای مسلمان دارد, در قره باغ, شوشا, خوجالی, با ارمنستان که نجاوزگر به زنان و قاتلان کودکان است یک دوست صمیمی و متفق نزدیک است.!!! ایران هر چند خود را جمهوری اسلامی جلوه دهد, باز به خاطر تهدیدات خود از طرف آزربایجان, مهمترین دلیلش و بهانه اش برای کمک همه جانبه از ارمنستان در جنگ قره باغ است. جنگ قره باغ بدلیل حمایت ایران از ارمنستان, با نتایج فاجعه باری آزربایجان پایان یافت. در اواخر 1992 با نشست بین ارمنستان و آزربایجان در تهران با حضور رفسنجانی آتش بس امضا شد. هنوز امضای تفاهم نامه مذکور خشک نشده بود که مهمترین بخش ازربایجان, قره باغ کوهستانی, مخصوصا بخش خوجالی در محاصره قرار گرفته و مردم آن از بین برده شدند. ارمنستان با پشتیبانی روس, از 9 تا 17 مارس شهرهای خوجالی, شوشا و لاچین را به اشغال خود درآورده بود. ایران در همانروزها بدلیل طرفداری از ارمنستان با مخالفت شدید آزربایجانیهای کشور خود روبرو شد. همین حمایت ایران خود مهمترین عامل بیداری هویت طلبانه ترکهای آزربایجانی شده و نفرت عمیقی علیه حکومت ایران شکل گرفته است. خلاصه اینکه ایران برای فریب افکار عمومی هر چند تغییرات بسیاری بظاهر انجام داده ولی با این کار شکافی بزرگ بین ترکهای ایران و فارسها باعث شده . احتمال تجزیه یا از بین رفتن حاکمیت فارس محور سرانجام سیاست ایران است و نهایت میتواند تاخیر به این تحول دهد.

 
 
Günümüzde Azerbaycan topraklarının %20’si Ermenistan’ın işgali altında olması Güney Azerbaycan Türklerindeki milli duyguların yükselmesi sağlamış, İran işgal yönetimine karşı büyük bir nefret uyandırmıştır. Artık İranlılık kimliği büyük bir erozyona uğramıştır,  İran ne kadar  değişik  hileyle baş vursa da  İran kimliğinin  ve İranın parçalanmasını  önleyemeyecektir. Ancak geciktirebilir.
NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE

 23 nisan 1920

**SİTEMİZİN ANDROİD UYGULAMASI
Takvim
Saat
Ziyaret Bilgileri
Aktif Ziyaretçi1
Bugün Toplam8
Toplam Ziyaret168239